خبرگزاری شبستان: «صلح در اکتبر ۲۰۰۳» از نگاه مستند ساز و خبرنگار زن ایرانی

به گزارش خبرنگار کتاب شبستان، نویسنده کتاب متولد سال 1352 است. وی فعالیت خبری ای خود را از سال 82 در شبکه خبر آغاز کرد. عاطفه تلقانی گاهی مستندساز است، گاه نویسنده و گاه خبرنگار، تاکنون چندین مستند ساخته است و چند فیلم داستانی.

«کودکان غربت»، «نزدیک اما دور»، «اخلاق حرفه ای در مطبوعات»، «پشت ویترین مطبوعات» و «راز گل آقا» و ... عناوین آثار وی هستند.

تلقانی کتاب «صلح در اکتبر 2003» را سال 1390 به رشته تحریر درآورد و سال 1391 کتاب چاپ شد، اما او معتقد است چاپ نسخه دوم کتاب که همراه با نسخه الکترونیکی وارد بازار شده است، یکی از مهمترین کارهایی است که او تاکنون در کسوت نویسنده، مستندساز و خبرنگارانجام داده است.

قرار بود برنده جایزه صلح نوبل 2013 (شیرین عبادی( از سوی بنیاد بین‌المللی نوبل معرفی شود و درست همان روزها بود که "صلح در اکتبر ۲۰۰۳" در دو نسخه الکترونیکی و کاغذی چاپ و منتشر شد.

در ابتدای کتاب در یادداشتی با عنوان «دم آخر»، تلقانی به بیان نگفته هایی می پردازد از زمان آشنایی اش با کودکان افغان در خانه کودک محله ناصرخسرو،آن جایی که فقر سایه اش را روی تمام روزهای کودکان پهن کرده است و آفتاب شادی های کودکانه مدت های مدیدی است که غروب کرده، تا ماجرای شیرین عبادی و اعطای جایزه صلح نوبل، تا آن روزی که همه باورهای او به عنوان زنی که سال ها از شیرین عبادی بتی از عاطفه  وعشق به وطن ساخته بود شکست، چنانکه می نویسد: «برنده جایزه صلح نوبل پس از دریافت نوبل به قامتی دیگر درامد.اگرچه صلح در دستانش اما کودکان،زنان ،وطن ! وطن هم برای او رنگ باخت. و چه تلخ است لحظه شکستن باورهایت!در باورت شکست بتی که ازآن بانو ساخته بودی.او نبود آنکه می پنداشتی اش...»  

این کتاب در دو نسخه الکترونیکی و کاغذی تهیه شده است و خوانندگان نسخه الکترونیکی امکان به تماشا نشستن ویدئوهایی را دارند که تلقانی در تیرماه 1383 از تعدادی از دانش آموزان افغان تهیه کرده است.

کتاب با مقدمه ای از محمدجعفرمحمدزاده، معاون مطبوعاتی دولت دهم همراه است.

«صلح در اکتبر 2003»شامل دو بخش «دریچه» و«نگاهی دیگر» است، در بخش دریچه "قصه آشنایی من با کودکان غربت"،"سفر به شهر زلزله زده بم"،"از غم کودکان بم"،"تااخرین دیدار"،"دیوارهای باز پنجره های بسته"، دانش اموزانم مقابل دوربین فیلمبرداری"، "اشنایی با فرزاد"، "وقتی شناسنامه نداشته باشی" و در بخش نگاهی دیگر "خداحافظی با خانه کودک ناصرخسرو"،"لباس وسیله ای برای حفظ نسانیت"، "کشف حجاب رضاخانی"،"پوشش نشانه ای از نگرش من است"،"مدهای غربی و زنان جامعه ام"،"شناخت آن کس که روزی آشنا بود"،"یک مقاله"، "در انتظار قانون شدن یک فتوا"،کورسویی در تاریکی"،"در انتظار یک حق"، "نقطه سرخط"،"کلامی با شیرین عبادی پیش از تشکیل جلسه دادگاه"،"فرستاده کیهان"،"کاردستی کودکان زلزله زده بم"،"پی نوشت ها" را می خوانیم.

تلقانی در این کتاب با بیان خاطرات خود، از زمان و چگونگی آشنایی‌اش با انجمن حمایت از حقوق کودکان و همکاری با آن انجمن و همچنین انتخاب شیرین عبادی به عنوان برنده جایزه صلح در سال 2003 و انتقاد از وی و دلایلش برای این انتقاد سخن می‌گوید .

در بخش هایی از کتاب می خوانیم: «خبر رسید که در روز دهم اکتبر،شبکه های ماهواره ای مراسم اهدای جایزه صلح نوبل در اسلو را پخش خواهند کرد.من هم مانند برخی دوستانم با شوق و علاقه پای تلویزیون به تماشای مراسم نشستم و در آن لحظات پرسش هایی برایم مطرح شد که تردیدهایی را در باورم ایجاد کرد...»

«گفت مسخره است این لباس ها تو را محدود کرده است و از آزادی سخن می گویی؟ گفتم:همانطور که می بینی اندیشه من پشت حجابم محصور نشده است.مگر نه اینکه ازادانه در حال گفت و گو با شما هستم!سپس به مقنعه نخی ام اشاره کردم و ادامه دادم: نه تنها اعتقاد من را نشان می دهد بلکه پیام آن به شما این است که موظف هستید به حریم من احترام بگذارید.متاسفانه گاهی می بینم به حریم کسانی  که  به وسیله پوشش مرزخود را مشخص نکرده اند بی توجهی می شود.نمی شود؟»

«درس خواندن پشت ویرانه های شهر و در ازدحام گرمای داخل چادر طاقت آدمی را طاق می کند،اما کودکان زلزله بم با همه کاستی ها تحمل می کنند.با گذشت حدود شش ماه شهر زلزله زده بم تب دار است...»

«چندقدم آنطرف تر از خانه من و تو،در کوچه پس کوچه های این  شهر شلوغ که بوی لجن و دارومشام را می ازارد ، دویست و و چند دختر و پسر قد و نیم قد در خانه ای کوچک تر از تنهایی من و تو هر صبح و عصر جمع می شوند.با اینکه ندارند خیلی از چیزهایی که فرزند من و تو در اختیار دارد ، نداشتن عیب نیست که قانون زندگی است!بعضی ها دارند و بعضی نه، اما اگر باشی و بودنت با هیچ گاه نبودن یکسان باشد چگونه می توان نفس کشید.حس کرد،گریه کرد و خندید،اما نشانه ای از وجودت در لابلای اسناد و مدارک قانونی موجود نباشد؟عده ای از کودکان خانه ناصرخسرو بی شناسنامه اند.بی  شناسنامه یعنی بی هویت!...»

«دل آسمان که گرفته باشد قدم زدن روی دانه های درشت برف تو را می برد به دور دست ها،به دنیای کودکی که خالی از غصه بود و پر از آرزو . آدم برفی ،کرسی مادربزرگ و آش دوغ با گوشت قلقلی!...»

«سکوت سرشار از ناگفته هاست و گفتن را تاوان سنگینی به انتظار است،اما سکوت در مقابل دروغ خیانتی است عظیم !تاوان هر قضاوتی منصفانه یا غیرآن را هنگام مرور گذشته ام از سوی دوست و غریبه پذیرفته ام از ان روی که مدت هاست برنده صلح نوبل 2003 به یکی از بازیگران اصلی نمایش های حرفه ای دشمنان وطن درآمده است.کاش اینگونه نبود و قلمم به غیرت در نمی آمد ...»

در صفحات انتهایی کتاب کاردستی کودکان زلزله بم به همراه ارزوهایشان چاپ شده است.

 

کلام اخر اینکه «صلح در اکتبر 2003»دغدغه های خبرنگار زنی است که سال ها برای کودکان بی سرپرست و زنان سرزمینش قلم زده است، زنی  که مصلحتش را فدای حقیقت نکرده است...

کتاب «صلح در اکتبر 2003» به قلم عاطفه تلقانی در 200 صفحه، با ویراستاری  سمیه فلاح کاظمی همراه با نسخه الکترونیکی کتاب،شامل فیلم های مستند کودکان غربت،گزارش از یک زندگی خاکی و مصاحبه تصویری نویسنده با برخی از شخصیت های نامبرده در کتاب و گزارش هایی از احمدرضا احمدی خبرنگار شبکه خبر، با قطع رقعی و قیمت 10 هزار تومان به همت انتشارات دستان منتشر شده است.

سرویس : معرفی کتاب - خبرگزاری شبستان                http://shabestan.ir/detail/News/492986

+ نوشته شده در شنبه هجدهم مرداد ۱۳۹۹ ساعت 16:4 توسط عاطفه تلقانی  |